Afrikaans

786

Afrikaans deur M.F.Arnold 2017

Die Kaapse taal, wat die Muslims begin het, was deur die boere “versuiwer” tot Afrikaans, deur Anglesismes en verronding te gebruik. Die Afrikaans se leenwoorde van Engels het so voortgeduur dat om ‘n Afrikaanse boek te lees, was geen verskil as om die Engelse weergawe te lees nie. Navorsing in die wetenskappe het in Engels voortgegaan en die Afrikaans het nie ontwikkel nie, omdat die boere met die politiek daarvan versot was. Die resultaat is, dat Afrikaans nou besig is om te sterf.

Afrikaans was gebruik om apartheid te versterk, boere kultuur te verhef en ander kulture te bespot . Suid Afrika het aan die vlam geslaan toe die staat poog om Afrikaans in Swart skole verpligtent to maak. Swart en Bruin leerlinge, groot en klein, het in optogte deelgeneem. Hulle was koelbloedig deur die polisie doodgeskiet – maar dit het nie die weerstand gekwel nie. Mandela was in die tronk en die betogings het voortgeduur. Die buiterlanders het Suid Afrika in sport, die kunste en in sekere produkte geboikot. Die boere het besef dat hulle in moet gee, of oor moet gee, voordat dit te laat is. Mandela was bevry en die boere het besluit om met die swartes ‘n ooreenkoms te maak, waarin die boere besorg sal word, in ruil vir ‘n demokraties Suid Afrika. In 1994 word die eerste verkiesing gehou en die ANC wen die meerderheid stemme. Mandela word toe die eerste swart president van Suid Afrika.

Die vreedsame oorhandiging van Suid Afrika tot in die hande van die ondergedrukte, het die wereld beindruk en Mandela was wereldwyd gerespekteer, as a man van hoop en vrede. In die ooreenkoms met die boere, het Mandela aanvaar dat Afrikaans nog steeds in skole as ‘n vak aangebied word. Op die oomblik verswak die taal nog steeds. Algemeen wil mense nie die taal van die gewese onderdrukker praat nie. Dit is ook ‘n moeilike taal om te bemeester, omdat dit nie alledaags gepraat, geskryf en gehoor word nie. Die Afrikaanse taal is besig om te sterf. Om die taal te red word spelfoute nou meer aanvaarbaar, so lank as die betekenis duidelik is. Die werkwoord word ook nou, soos in Engels, in die middle van die sin geplaas, in plaas van aan die einde. Engelse woorde word nou deel van “‘n korrekte Afrikaans taalgebruik” en die boere begin nou terug loop na die Muslims om hul hulp te vra om die Afrikaanse taal te red. Die Muslims se bydrae tot Afrikaans word te laat gewaardeer, omdat die Muslim kinders nou Engels sprekend is. Die internet, selfone en media se Engelse inhoud, verdoem die Afrikaans nog verder.

Die skool handboeke, wat vir Afrikaans voorgeskryf is, is nog steeds ras-gebonde en vooroordelend. Dit word dan afstootlik vir denkende mense, omdat hulle die stereotipering uit kan ken. Wanneer skole nie meer Afrikaans as ‘n vak aanbied nie, sal Afrikaans onmiddelik sterf.  Die Engelse media maak die Afrikaanse-gesels van hedendaagse onderwerpe moeilik. Engels word meer gretig deur die Muslim kinders en grootmense gebruik. Die Suid Afrikaanse “wit” media het ook, met sukses, die land oorreed om te glo dat die skollie straattaal die Muslims se taal is – dit was gedoen om die Muslims se geloof se invloed te verminder en die Muslim te versleg as terroriste en skollies, met die gedagtes van toeriste en ander Suid Afrikaaners. Die Afrikaanse skoolhandboeke is dus ‘n bydraer tot die verslegting van die Afrikaanse taal se kans om te oorleef.

Om Afrikaans te red, moet die rasisme en stereotipiese aanmerkings uit die Afrikaanse skoolhandboeke verwyder word, en ‘n nuwe, kreatiewe, skone taalgebruik en onderwerpe geproduseer word. Die Afrikaanse taal sal dan meer as ‘n kuns bestudeer en gebruik word, maar nie noodwendig as ‘n leertaal nie. Die Bo-Kaapse “Kaaps” moet erken word as ‘n huistaal en nie as ‘n “straattaal” aangespeek word nie. Dit sal dan mense meer gretig maak om Kaaps  te praat – Kaaps is aanvallig, warm, gelooflik, ordentlik, kreatief, vloeibaar en bondig. Die boere hou van die “Kaaps” van die Bo-Kaapse Muslims, maar die opsetlike verwarring van Kaaps met die skollie se taal in opvoerings en boeke, maak dit moeilik om Kaaps te aanvaar. Navorsers begin nou goeie Bo-Kaapse mense vra om hulle van die waarhede in te lig. Dit mag lei tot ‘n waardevolle kommunikasie wat Kaaps as ‘n ware huistaal erken. Indien nie, sal Kaapse Afrikaans maar as ‘n komediese taal gebruik word en almal sal dan die Kaaps as “komieklik” beskou, en Afrikaans sal met dit begrawe word. 

Change

786

Change/ Verandering

  M.F.Arnold [PTD III,B.A.Ph.D.(HC)]

Change is natural /Verandering is natuurlik. Change is needed/Verandering is ‘n nodigheid. Change is necessary/Verandering is noodsaaklik. Change is exciting/Verandering skep opgewondenheid. Change is newness/Verandering is ‘n nuwigheid. But change is hard for those who fear/ Verandering is moeilik vir die wie vrees . Change is hard for those in a comfort-zone/ Verandering is moeilik vir die in ‘n gemak-zone. Change is hard for those who love to control/ Verandering is moeilik vir diegene wat lief is om te kontroleer. Change is hard for those who find following others easier than charting a new course. Verandering is moeilik vir diegene wie dit makliker vind om ander te volg as om nuwe koers te kies. Change is hard for critics/ Verandering is moeilik vir die kritici.

Now we know that western education aims at developing critics/Nou, ons weet dat die westerse onderwys gespits is op die onwikkeling van kritici . This allows the mind and heart to enter a zone of mistrust/ Hierdie doel laat die hart en denke die zone van wanvertroue binnegaan. Mistrust leads to separation/ Wanvertroue lei tot skeiding. Separation leads to disunity and disunity leads to conflict/ Skeiding lei to verdeeltheid en verdeeltheid lei tot konflik. Conflict calls for control, policies and policing that become necessities to keep “law and order”/ Konflik lei tot kontrole, beleid en ‘n polisiemag wat wet en orde moet handhaaf . Law and order feed the lower-self to maintain power/ Wet en orde voed die lae-self om met geweld dinge te handhaaf . Politics is thus the art of ensuring the power to control the masses that have been trained and educated to be critics and dependent/ Politiek is dus die kuns hoe om die massas , wie opgevoed is om kritici en afhankilik te wees, met geweld te kontroleer.

Critical thinking is the cornerstone of the academia to acquire a Ph.D., but the Ph.D. restricts creative solutions, because creativity does not rest on referencing the old, but establishing new uncharted grounds of possibilities – a feature often only at the end of a Ph.D. thesis with an added possibility for new research that can question the current written one. Kritici is die kernkrag van die akademie om ‘n doktoraal te bekom, maar die Ph.D bestry kreatiewe denke omdat dit nie deur oud verwysigings geondersteun is nie – Kreatieweteit word slegs aan die einde van ‘n Ph.D tesis aangemeld as ‘n moontlikeheid vir verdere navorsing vanuit die huidige tesis.  The academia’s reference-requirement has made it a dependent science, while creativity creates an independent science –often becoming a business from which the academia appeals for funding/ Die akademie se verwysings-benodigheid maak dit ‘n afhanklike wetenskap, waar kreatiewetiet ontwerp ‘n onafhanklike wetenskap. Business is the cornerstone of development for academia, but the academia often aims at marginalising the creative spirit, the basis for business. Besighede  is die ontwikkelingsfondasie vir die akademie, maar die akademie marginaliseer die  kreatiewegees, wat die basis vir besigneid is. There thus seems to be a hypocritical sense of survival of the academia – who derides creativity as not academic, while appealing to creative business entities for funding of their academic research/ projects to keep the universities alive. Daar is ‘n sin van skeinheiligheid in die bestaan van die akademie, wie kreatiweteit ontmoedig as nie akademies nie, maar wie aansoek doen vir fondse van die kreatiewe besigheidswereld vir akademiese voortdurendheid.

Our present strikes at tertiary institutes are gut-feeling responses by responsibility-free students who subconsciously realise that they are being marginalised by infrastructures and debt-burdened in the hope for a career. Ons huidige betogings op tersiere instansies is innerlike-gevoel-reaksies van verantwoordelikbevryde studente, wie onbewustelik bewus word dat hulle deur infrastrucktuur gemarganiliseer word en skuldbelas word in die hoop vir ‘n loopbaan.  They want change, but having been schooled in western ideology, they too are seeking solutions/ change in present-yet-old infrastructures that ensure that the rich gets richer, the poor gets poorer and the middle-class stay confused as to what real change is for the better. Hulle wil verandering beleef, maar deurdat hulle in westerlike ideology geskool is, soek hulle ook vir oplossings in die huidige-oud infrastructure wat seker maak dat die rykers ryker word, die armes armer en die middle-klas verward is aangaande ware veranderings.   These disoriented facts are the result of putting too much trust in man-made “systems” and ignoring age-old prophetic advice calling mankind to actively serve fellow humans and not to exploit fellow humans. Hierdie disorientasiefeite is die resultaat van die plaas van vertroue in menslike sisteme en ignoreering van profeetiese advies wat mensdom aktief roep om mense te dien en nie mense te misbruik nie. Unfortunately when systems feed the ego on how to be better than others, human low-desires overtake their rational minds and the animal-self takes over, seeking systems for self-actualisation at the expense of others. Ongelukkig wanneer sisteme die ego voed hoe om beter as ander te wees, oorweldig die dierlike-self die menslike-self in die poging vir self-aktualisering ten koste van ander. This is the road to self-destruction – the age-old warning of the prophets (Pbuth). Dit is die eeu-oue waarskuwing van profete (Vrede op Hulle).When religion is seen as archaic then mankind is in for a surprise - Self-annihilation. Wanneer geloof as argaies beskow word, dan wag ‘n verrassing op mens –Self-uitwissing . So, how can we save ourselves?  Simple – save others from all forms of slavery ! So, hoe kan ons onsself red? Maklik – red ander van verskillende vorme van slawerny!

The power of charity is scientific – when you give to others your brain neurons fire impulses that grow the frontal lobe that improves rational and ethical thinking. Die krag van liefdadigheid is wetenskaplik – wanneer jy ander help, vuur jou brein impulse wat die voorbrein laat groei om beter rasionaliteit en etiese denke te ontbloot.  The absence of charity deprives the brain from neuron firing and the reptilian, back-brain increases in animalistic tendencies that make the person psychotic. In die afwesigheid van liefdadigheid word die brein ontneem van voorbrein  neuron vuring en die reptile, agterbrein vermeerder in dierlike tendense wat die person psigoties maak. Forms of psychosis create stresses that translate into depressions of various sorts, resulting in different forms of anger and the expressions thereof. Verskillende vorme van psigosis veroorsaak spanning wat tot verskillende depressies lei, wat dan lei tot verskillende vorme van woede en die uitinge daarvan. Health deteriorates, crimes increase and dependency on more man-made structures becomes evident. Gesondheid verswak, misdaad vermeerder en afhanklikheid aan meer mensgemaakte strukture word sigbaar. In this state of dependency, political promises are made and people become gullible. In die afhanklikheid  word politiese beloftes gemaak en mense word liggelowig. When the delivery of political promises do not materialise, people get angry, but because they have fallen for all the man-made systems that control the minds and hearts of the masses, they have no tools to fight the rot which they were part of forming and then chaos is the result. Wanneer politici nie hul beloftes nakom nie, word mense kwaad, maar hulle het die mense-sisteme aanvaar wat die massa se harte en siele nou kontroleer, en wat dan veroorssak dat hulle geen gereedskap het om die vrotheid te bekamp nie, omdat hulle deel van die gaos is. For Real Change to occur, a choice must thus be made either to feed the ego or work hard towards ensuring the feeding of others. Vir ware verandering  moet ‘n Keuse  dus gemaak word – tussen die voed van die ego of harde werk om ander te voed.